an

bu gördüğünüz anı ve şu an burada yer almayan diğerlerini yakalamak için çok bekledim.beklemeyi ve güzelliklerini de zaman ve akıp giden yaşlarım boyunca öğrendim (sabırsız bilinirdim). doğa gibi nerede ne yapacağı beli olmayan hayat öğretti beklemeyi..iyi etti.
doğanın hırçın halini sabırla izledim, ona hak verdim her patlamasında, içim gibi geldi memleket hallerini düşündükçe, patlamak gerekli. içine attıkça daha da büyüyor kusma isteğin, en azından doğa patlamayı biliyor. aynı zamanda, romanlarda okuduğum, filmlerde izlediğim balığa çıkmış adamları, onları bekleyen, en başında kadınları düşündüm çekmek istediğim anı yakalamayı beklerken.. insanlar neler yaşıyor? ben neler yaşıyorum? şimdi sen denize açılıp ekmek parası kazanmaya çalışan o deli gönüllü insana hayatındaki hangi olmazdan bahsedebilirsin dedim...diyemezsin.. kedi kıçını görünce yara sanarmış olur. bilinmeze karşı giden cesurdur. ne denizin ne rüzgarın yapacağı belli olur. bütün buna rağmen onlara karşı gidenler ise...keşke daha çok olsa der ve pek sevdiğim adamlardan özdemir asaf ile son derim.
"deniz dalgalı...durulmasını bekleyorlar. açılmak için..bunlar akllı kişiler.
deniz dupdurgun iken açılmışlar. dalgalar çıkmış ..boğuşmuş, bitkin dönüyorlar...değerli kişiler." özdemir asaf