arada derede erkan oğur mor dağlar dinledim, dinledim ve dinledim, hala dinliyorum. erkan oğur oralardayken bana en çok neyi özlediğimi hatırlatır, hemen her dinlediğimde gözümü yaşla doldururdu, hala öyle. adam hüznüme uygun:) ne de güzel dokunur gitara, ne güzel yorumlar türküleri.
memlekete döndükten nice sonra konserine gittim, pencereden kar geliyor'u canlı söyleyemezmiş öyle kolay kolay, yanında çalan kişi kırmadı bizi söyleyecek dedi, başladılar çalmaya, ilk dizeleri söyledi, sonra ağladı, ben de ağladım, bilirsiniz belki dizelerini, der ki:
memlekete döndükten nice sonra konserine gittim, pencereden kar geliyor'u canlı söyleyemezmiş öyle kolay kolay, yanında çalan kişi kırmadı bizi söyleyecek dedi, başladılar çalmaya, ilk dizeleri söyledi, sonra ağladı, ben de ağladım, bilirsiniz belki dizelerini, der ki:
"pencereden kar geliyor aman annem
gurbet bana zor geliyor aman annem
gurbet bana zor geliyor, ben öleyim..."
gurbetin garip yakıcılığı vardır. iyisindir orada ve hep eksiksindir. tam olamazsın. ben gurbette değildim o zaman, kardeşim gurbetteydi, bir sürü ruh hali aklımda, yüreğimde, gurbete gidene, gurbette olana dair..mesela biliyorum kardeşim hiç dönmeyecek...mesela buydu beni ağlatan, anlamak ve farkına varmak, hep hasret olacağını bilmek.gerçek ne acayip.
hep gurbet var hayatımda, hayatımızda.
her ne kadar pencereden kar geliyor hikayesi anlatmış olsam da,
mor dağlar diyorum, daha iyisini bulamadığım için de bunu sunabiliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder